Życie i dzieło św. Pauli Montal

Długie, prawie 90 letnie  życie św. Pauli Montal założycielki Instytutu Córek Maryi Sióstr Szkół Pobożnych możemy podzielić na trzy etapy:

1) Lata 1799-1889. Dzieciństwo i młodość w Arenys de Mar.

Paula Montal przychodzi na świat w rzemieślniczej rodzinie w portowym miasteczku niedaleko Barcelony. Jej ojciec z zawodu mistrz powroźniczy i matka koronkarka tworzą ciepłe chrześcijańskie środowisko domowe, gdzie Paula uczy się pracy i modlitwy. W wieku 10 lat poznaje co znaczy ciężar pracy, kiedy po śmierci ojca wiele godzin spędza robiąc z mamą koronki. Jako młoda kobieta pomaga proboszczowi w katechezie dzieci i oddaje się dziełom miłosierdzia. W tym czasie odczuwa i rozeznaje swoje powołanie. W tych latach w Arenys de Mar Paula  na własnym przykładzie  i innych z jej otoczenia doświadcza, tak powszechnej w tych czasach, dyskryminacji kobiet w dostępie do edukacji.

2) Lata 1829-1859. Katechetka i wychowawczyni. Rodzą się Żeńskie Szkoły Pobożne.

Figueras. Tu w 1829 r. Paula otwiera pierwszą Szkołę. Tu rodzi się nowy charyzmat. Paula Montal zakłada pierwsze w Hiszpanii Żeńskie Zgromadzenie oddane wyłącznie kształceniu i wychowaniu dziewcząt, aby promować kobietę i w ten sposób „ ratować rodziny”. Kolejne szkoły powstają w Arenys de Mar i Sabadell. Tu 2 lutego 1847 r. Paula składa swoje pierwsze śluby zakonne. Tu także w kolejnych latach służy Zgromadzeniu oddając się formacji dziewcząt, które pragną naśladować Paulę służąc Bogu w Szkołach Pobożnych.  Lata 1849-1859 to okres rozwoju zgromadzenia tak w liczbę sióstr jak i prowadzonych przez nie Szkół.

3) 1859-1889. Olesa de Montserrat. Pełne oddanie Bogu.

Trzeci etap życia Matka Paula spędza w Olesa de Montserrat. Tu żyje w pełni swoim charyzmatem, oddana promocji kobiety przez kształcenie i wychowanie dziewcząt, szczególnie najuboższych. Tu Paula poświęca się licznym dziełom miłosierdzia. Jak może pomaga dziewczynkom, wysłuchuje i przyjmuje uczennice, które u niej szukają rady i wsparcia. Miasteczko ubogaca się przykładem życia świętego, pokornego i w pełni oddanego Bogu i ludziom.  W dniu 26 lutego 1889 r., po bolesne chorobie Paula Montal zasypia w Panu. Odchodząc wpatrzona w jeden punkt woła wyraźnie „ Matko, Matko moja”.

Życie św. Pauli Montal można opisać jako powołanie do miłości i służby młodym dziewczętom i kobietom poprzez ich  integralna edukację w wymiarze ludzkim i chrześcijańskim.  Jej działalność wychowawcza była wyrazem praktycznym jej miłości i poświęcenia Bogu, jej naśladowania Chrystusa jako Córka Maryi. Dlatego, kiedy poznaje poprzez oo. Pijarów chryzmat św. Józefa Kalasancjusza całkowicie się z nim identyfikuje  i pragnie  dla swojego Zgromadzenia ducha i Reguły św. założyciela Szkół Pobożnych.

Św. Paula Montal wpatrzona w Jezusa Nauczyciela za swoje przyjmuje wezwanie „ Idźcie i nauczajcie wszystkie narody”. Pragnie wpłynąć na społeczeństwo poprzez swoje działo wychowania dziewcząt. Krótko i pięknie wyraża to mówiąc: „ Pragnę ratować rodziny, ucząc dziewczęta świętej bojaźni Bożej” .